Skip to content
Polecenia
- Wyjaśnij, czym dla oświeceniowych twórców było pisanie sztuk. (akapit 1.)
- Określ, jak w XVIII stuleciu rozumiano przymiotnik „dramatyczny”. (akapit 1.)
- Wyjaśnij, dlaczego aktorstwo było zawodem poniżającym. (akapit 2.)
- Przedstaw, w jaki sposób widzowie wyrażali swoje emocje – zachwyt lub znudzenie sztuką. (akapit 3.)
- W akapicie 3. pojawia się wyraz „nieukontentowanie”. Podaj jego synonim.
- Wyjaśnij, jaką funkcję w teatrze pełnił orator. (akapit 3.)
- Wskaż, kto miał wpływ na repertuar teatru. (akapit 3.)
- Podaj, według jakich kryteriów oceniano sztukę teatralną. (akapit 4.)
- „l śmiech niekiedy może być nauką…” Twórcy oświecenia o zadaniach literatury. Przygotuj referat.
Odpowiedzi
- Pisanie sztuk dla oświeceniowych twórców było działalnością teatralną, czyli dostarczaniem aktorowi treści, którą on wykonuje.
- Przymiotnik „dramatyczny” oznaczał: dotyczący teatru, związany z teatrem.
- Aktorstwo było zawodem poniżającym, ponieważ uznawano aktorów za ludzi z fatalną reputacją, prowadzących niemoralny tryb życia. Również granie w teatrze dla pieniędzy oceniano negatywnie.
- Zadowoleni widzowie oklaskiwali aktora lub wywoływali go okrzykiem „Fora!” ponownie na scenę. Czasami na scenę rzucano kwiaty bądź pieniądze, a po widowni rozrzucano ulotki z wierszami pochwalnymi. Znudzenie sztuką wyrażano sykaniem lub gwizdaniem, stukano też laskami.
- „Nieukontentowanie” – niezadowolenie
- Orator w teatrze była to osoba, która komunikowała się z publicznością, np. po przedstawieniu przepraszała publiczność za usterki, zapowiadała sztukę na następny dzień, pertraktowała z niezadowoloną publicznością.
- Na repertuar teatru wpływ mieli widzowie (głównie ci siedzący na parterze, którzy głośno wyrażali swoje niezadowolenie lub zachwyt).
- Kryteria oceny sztuki:
- aktualność,
- siła komiczna,
- język (król cenił wiersz).
