Tragedia grecka, człowiek wyidealizowany

Polecenia

1. Jaki nastrój dominuje w 1. akapicie? Wskaż fragmenty, które potwierdzą twoją odpowiedź.
2. Jak, według autora tekstu, wyglądało życie Ateńczyka? Czemu służy dopowiedzenie „znanego z literatury”?
3. Wyjaśnij, w jaki sposób autor tłumaczy potrzebę teatru.
4. Na podstawie akapitu 2. określ funkcję, jaką spełniać miał teatr w życiu społecznym.
5. O jakie słowo, służące za określenie dwóch organizmów, chodzi w tym akapicie?
6. Zinterpretuj metaforyczne zdanie z akapitu 3.
7. Dlaczego w akapicie 4. teatr został nazwany teatrem „poprawionej natury”?
8. W akapicie 5. autor wymienia dwóch twórców dramatycznych późniejszych epok. Wskaż ich.
9. W ostatnim fragmencie tekstu pada nazwa Olimp. Wyjaśnij, jaką funkcję pełniła ta góra w mitologii greckiej. Na podstawie ilustracji oceń, jakie mogła robić wrażenie na widzach siedzących w pobliskich teatrach.
10. Wymień elementy przyrody, które stały się składnikami przedstawienia.
11. W ostatnich akapitach autor przywołuje trzech bohaterów mitycznych. Wymień ich.
12. Na podstawie tekstu zredaguj krótką notatkę (ok. 5-6 zdań) na temat greckiego teatru.

Odpowiedzi

1. Nastrój 1 . akapitu jest optymistyczny, pogodny, czego dowodzą fragmenty:

• „Życie Ateńczyka było nietrudne”,
• „Ateńczyk bardziej się nudził niż cierpiał”,
• „Domowe kłopoty załatwiali niewolnicy i kobiety”.

2. Życie Ateńczyka było beztroskie, łatwe i nudne. Dopowiedzenie „znanego z literatury” wskazuje, że nie jest to odniesienie do rzeczywistości, ale do literackiego przekazu.
3. Teatr miał być źródłem intensywnych przeżyć, dostarczać zmysłowej rozrywki, przyjemności, miał rozpraszać wynikającą z monotonnego życia nudę.
4. W życiu społecznym teatr miał stanowić zjawisko odświętne, łączące obywateli, dostarczające im świadomości wspólnoty.
5. Słowo oznaczające dwa organizmy: polis.
6. „Skupić w jedną myśl ich obce sobie myśli” – spowodować, aby wszyscy obecni mieli jednakowe myśli i przeżycia, aby ich światopogląd kształtował się w podobny sposób.
7. „Poprawianie natury” polegało na wykorzystaniu naturalnych warunków krajobrazowych i umieszczeniu w ich otoczeniu miejsc dla widzów i aktorów. Naturalne zbocze góry zostało „poprawione” przez architekta elementami cywilizacyjnymi (amfiteatr).
8. Szekspir i Racine.
9. W mitologii Olimp byt siedzibą bogów. Góra otoczona chmurami sprawia majestatyczne, monumentalne wrażenie. Wydaje się być ponad światem ziemskim, w przestrzeni nieosiągalnej dla śmiertelnika.
10. Wykorzystywane elementy przyrody: zbocze góry, widoczne niebo, skały, drzewa, szum morza, powietrze (np. wiatr).
11. Bohaterowie mityczni przywołani w ostatnich akapitach: Herakles, Edyp, Polinejkes.