Skip to content
Polecenia
- Wymień cechy średniowiecznego rycerza.
- Autorka tekstu, omawiając różne cechy rycerza średniowiecznego, przywołuje wiele przykładów. Wyjaśnij, jaką pełnią one funkcję.
- Określ, kto mógł zostać rycerzem. (akapit 2.)
- Wyjaśnij, w jaki sposób rycerz dbał o swoją sławę. (akapit 5.)
- Wskaż powody, dla których rycerze nie łamali zasady fair play.
- Wyjaśnij, czego się obawiał średniowieczny rycerz. (akapit 10.)
- Opisz, jak rycerz traktował kobiety.
- Wyjaśnij, co dziś oznacza słowo rycerski.
- Autorka tekstu wykorzystuje czasowniki w pierwszej osobie liczby mnogiej (np. „prześledźmy”, „mówimy”) oraz w pierwszej osobie liczby pojedynczej (np. „mówię”). Wyjaśnij, jaką funkcję pełni ta zmiana. Dlaczego używa obu form?
- Określ związek między akapitami 7. i 8.
Odpowiedzi
- Cechy średniowiecznego rycerza:
- szlachetne urodzenie,
- uroda i wdzięk,
- dbałość o piękny strój i zbroję,
- siła,
- pragnienie sławy,
- odwaga,
- szacunek dla przeciwnika,
- przestrzeganie zasady fair play,
- honor,
- posiadanie damy serca.
- Funkcje przykładów:
- potwierdzają argumenty autorki,
- uwiarygodniają głoszone tezy,
- czynią tekst bardziej zrozumiałym.
- Rycerzem mógł zostać ten, kto miał szlachetne urodzenie albo zasłużył się lub nabył sobie ten przywilej.
- Rycerz dbał o sławę, szukając okazji do walki (chętnie uczestniczył w wojnach) lub wyzywając na pojedynek napotkanych rycerzy.
- Rycerze nie łamali zasady fair play, ponieważ obowiązywał ich szacunek dla przeciwnika. Przyjmowali postawę zabawową, kierowali się dumą i humanitaryzmem. Bali się odwzajemnienia.
- Średniowieczny rycerz obawiał się oskarżenia o tchórzostwo.
- Rycerz szanował wszystkie kobiety, jednak inaczej traktował damy i kobiety z ludu. Damy adorował i otaczał opieka, szczególnie wybrankę swojego serca.
- Dziś słowem „rycerski” określa się człowieka, który swoją postawą wyraża szacunek wobec kobiet i wobec wrogów.
- Czasowniki w liczbie mnogiej (np. „prześledźmy”, „mówimy”) wyrażają opinie powszechnie uznane; zaś w liczbie pojedynczej (np. „mówię”) opinię autorki tekstu. Ossowska używa obu form, by uwypuklić różnice w wyrażanych opiniach, podkreślić, co jest zdaniem ogółu, a co jej subiektywną opinią.
- Akapit 7. rozwija myśl wyrażona w akapicie 8.